Er waren ook Amstel Amateurs in Munnikenland afgelopen zaterdag. Ronald de Waal, Spike Huisman en Sander Boerkamp. Ronald durf ik ondanks afwijkend tenue gewoon te vermelden. Verder rijdt hij niet eens met Amstel licentie en zelfs niet in het tenue van die andere club maar daar is dispensatie voor gegeven. En ieder beetje wielrenner weet dat het ook gaat om het verzamelen van de juiste attesten.
Voor de koers kregen de renners nog advies van Pierre Deen: “Vooraan starten”. Blijkbaar vond iedereen dat belangrijk dus 20 min voor aanvang ging die eerste slag verloren. Evenals in de Sportklasse ging het op de kant en waren er valpartijen: Spike en Ronald zaten ervoor, Sander erachter. In de chaos die volgde brak het peloton al snel in maar liefst 6 stukken. Voor Sander in zijn eerste waaierkoers was dit allemaal net iets te nieuw. Eerst blies hij zich op in een poging naar een groep voor hem te rijden. Opgeraapt door mannen achter hem bevond hij zich telkens achter een type Coen Emmer. Hierdoor zakte de moraal tot ver onder het nulpunt en stuurde hij vroeg maar niet minder gedecideerd richting kantine. Weet wanneer je dit anoniem probeert te doen je altijd weer diezelfde Pierre Deen tegenkomt.
Voor de anderen ging de race door en dat was mooi te zien vanuit de kantine, onder het genot van een op de pof verkregen kop koffie aangezien chauf Huisman met de autosleutel in de achterzak nog rondjes aan het draaien was. Spike draaide zijn rondjes in groepje 3, Ronald in de kopgroep. Beide van voren en beide ogenschijnlijk moeiteloos. Iedere ronde zag je renners de aansluiting met hun groep verliezen. Sommigen stribbelden tegen maar een geloste kwam nooit terug. Velen hingen hun fiets voortijdig in de rekken. Zo anoniem mogelijk, maar nooit ongezien.
Drie mannen reden weg uit de kopgroep, waarin goed gestoord werd door teamgenoten. De nieuwe kopgroep kwam eigenlijk nooit meer in gevaar ook omdat er in de tweede groep aan het einde meer tegen dan met elkaar gereden werd. Dit leidde in de laatste ronde nog tot een samensmelting met groep 3. In de sprint die volgde pakte Ronald knap de 12de plek. Spike had al lang gezien dat je bij de sprint tegenwind niet te vroeg op kop moest zitten en pakte plek 51 door zijn groepssprint te winnen.
Vanuit de kantine viel op dat alle gefinishten, van winnaar tot achter in groep 8, schijnbaar genoten hadden en besloot iemand nooit meer de koers te verlaten voordat hij opgeraapt werd door de bezemwagen. Dit had duidelijk nog zin gehad.
Een wijs man zei ooit: “Van afstappen krijg je altijd spijt”