25 Amstelrenners en -rensters hebben elkaar afgelopen weekend de maat genomen in de “Corona Challenge”. Twee dagen competitie en dan wel nét even anders dan normaal. Een verslag en uitslag.(Nog) geen echte koersen voor de meeste mensen, en dan is het zoeken naar alternatieven. Zo’n alternatief bood de Corona Challenge afgelopen weekend. Een corona-proof event maakt creatief. Het is tenslotte Coronatijd en dan kan je rustig even buiten je “comfort”-zone treden en dingen doen die je anders niet zou doen. In dit geval een individuele tijdrit van 67 km in de lentekou en wind, en de dag erna een koppeltijdrit van 65 km in nog meer wind (en net zo veel kou). En alles op gewone wegfietsen. Even het gevoel hebben van een lange ontsnapping zeg maar. Alleen of met zijn tweeën.
Aan het einde was Sander Boerkamp de eindwinnaar, voor Caspar Hermans en Koos Jeroen Kers. Amber Kraak was de snelste Dame en Viego Tijssen de beste Nieuweling. In dat eindklassement bleken de tussendoor te behalen bonificaties op enkele segmenten ook nog doorslaggevend. Naast heel hard rijden moet je dus ook nog een beetje slim rijden.
Etappe 1: Renner verstopt zich in zijn fiets
De eerste etappe was een rit van 67 km draaien en keren door het omliggende polderlandschap van Ouderkerk en Vinkeveen. Aan het begin én eind veel wind op kop en tussendoor weinig lekkere stukken wind in de rug. Ritme zoeken, druk houden, blijven focussen, op tijd eten en drinken; dat viel niet iedereen mee.
Caspar was de enige renner die in korte broek aan de start verscheen en het leek of hij geen last van kou en wind had. Eén voor één raapte Caspar de voor hem gestarte renners op om uiteindelijk in een straf gemiddelde van 38,4 km/u over de streep te komen. Sander wist de achterstand te beperken tot 27 seconden, maar alle anderen werden op minuten gereden, waarvan Serge van der Putten knap 3e werd op 2.26 van Caspar.
Caspar genoot naar eigen zeggen van de snelheid (voorstelbaar) en had zich “in zijn fiets verstopt “(minder voorstelbaar – maar wel een goede tip). Anderen hadden het gevoel niet vooruit te komen en één der deelnemers reed zo slecht dat hij zelfs probeerde in het zog van een opvliegende duif te blijven (en dat lukte ook al niet).
Koersen is niet alleen hard fietsen: Caspar koos voor de steady state, en anderen (zoals Sander), investeerden in de boni-sprints waardoor er nog wat verschuivingen in het klassement optraden. De verschillen waren dus groot, maar toch stond Sander na de eerste rit op kop in het klassement: Sander had in de segmentbonussen 50 seconden meer bonificatie gesprokkeld dan Caspar.
Etappe 2: Herstelmomentjes pakken en kleine verschillen
Zaterdagmiddag ging iedereen even in herstelmodus want op zondag stond de koppelrit op het programma. Deze bestond uit twee rondes van bijna 33 km. Het was (weer) koud en winderig, maar gelukkig was de regen inderdaad in de loop van de nacht verdwenen. Op droge kou kan je je kleden tenslotte.
Via een algoritme waren de koppels (en een paar trio’s) gevormd op niveau. In dit geval betekende voor de top van het klassement dat Sander aan KJK werd gekoppeld en Caspar aan Viego. Nummer drie Serge startte met Pierre Deen. In welke samenstelling ook: het koppel moet voor elkaar door het vuur willen gaan, en daarmee stond een deel van de uitslag al tevoren vast. Tussen beide koppels Sander (altijd sterk)/KJK(“dit lijkt op wielrennen”) en Caspar (korte broek)/Viego(op de 16) liep het goed, en werd het nog zeer spannend. Sander en Koos hadden een heel sterk slotstuk nodig om uiteindelijk slechts tien seconden sneller dan Caspar en Viego na 65,6 lange kilometers – 1.38,54 om 1.39,04 – (39,9 k/u).
Op meer dan geruime achterstand werden Pim/Auke/Wouter in 1.43,47 3e , met daar weer vlak achter Tom en zijn dames Amber en Marike (4e). Koppel Serge/Pierre werd 5e. Maar ook Roel/Tristan/Tobias (6e) en Mees/Julian (7e) en Max/Stephan (8e) zaten dicht bij elkaar. Tenslotte was het verschil tussen trio 9 (Francien/Michiel/René) en 10 (Timo/Roos/Tobias E) maar 13 seconden.
Het was mooi om te zien dat zo’n koppelrit de verschillen fors nivelleert. Er zijn renners die graag de hele tijd één tempo rijden, terwijl anderen juist even het herstelmomentje nodig hebben en daardoor veel beter tot hun recht kwamen.
Alles terug te zien in het eindklassement van deze “tweedaagse”. Uitslagen Corona Challenge 2021 Totaal def
Het was even in zones komen waar je normaal gesproken nooit komt, en je rijdt met renners die je wellicht niet zo goed kent, maar wel waarmee je samen het maximale presteert. Een goede ervaring die je altijd van pas kan komen, niet alleen in koers. Verreden omdat het (nu) kan, maar eigenlijk is dit een formule die ook een keer in een “normaal” seizoen kan worden uitgevoerd.
Gelukkig was het droog en konden beide ritten veilig verreden worden. Na dag 1 waren er veel vermoeide koppen, en na twee was men wellicht nog vermoeider, maar veelal wel opgewekter: af en toe in een wiel zitten is toch lekkerder dan de hele tijd zelf in de wind beuken (of je moet je in je fiets kunnen verstoppen).
Als je het zelf een keer wil proberen: dat kan op dit segment: hier! (maar doe het wel veilig…!)
Mooi rondje om te rijden. Goed bedacht. Ik moet de volgende keer maar eens meedoen, onderwijl wel dromend van dat geweldige gemiddelde snelheid van Casper. Zelfs als ik in mijn fiets zou wonen kan ik nog niet zijn buurman zijn. Respect, by the way ook voor Sander B natuurlijk Groeten Henk