Enerverend Masterweekend 2023

Sinds jaar en dag trekken de Amstelmasters in deze tijd erop uit voor hun trainingsweekend in Zuid-Limburg en België. Alle weertypes zijn al voorbij gekomen, maar drie dagen regen en kou (vooruit, de vrijdag begon droog en de zondag eindigde droog), dat was nog niet vaak gebeurd. Vanuit standplaats Valkenburg doet een debuterende weekendganger verslag.

Dag 1

Vrijdagmiddag werd er verzameld bij ons Hotel 2000 in Valkenburg onze verblijfplaats voor dit weekend.

Er stond direct een 3-gangendiner op het menu. Om precies te zijn: een ronde van 65 km met daarin twee klimmen die met een massastart moesten worden bedwongen en een tijdritsegment van circa negen kilometer. In drie groepjes werden we op pad gestuurd om respectievelijk de Kuitenbergweg, de Oude Hulsberg en een segment tussen Mechelen en het Vijlenerbos te bedwingen. Wonderlijk genoeg was het de zowaar de eerste twee uur droog. Maar toen de hemelsluizen zich openden kwam alsnog iedereen compleet doorweekt het hotel binnen…

Caspar Hermans (CH) liet duidelijk zien dat hij topfavoriet was voor de eindoverwinning. Hij raffelde de 9 km-tijdrit maar liefst 50 seconden sneller af dan nummer twee Romke van der Weerdt. Romke was op zijn beurt weer nipt sneller dan Serge van der Putten. Serge, die na zware valpartij vorig jaar tijdens het NK voor Masters, liet zien dat er met hem weer serieus rekening gehouden moest worden.

Minder fortuinlijk was Wouter Spit. Hij werd aangereden door een busje met een net iets breder uitstekende aanhanger en moest met een gebroken stuur en wat schaafwonden de strijd staken. Sander Baars stond hem gelukkig bij in zijn zoektocht naar een goede fietsenmaker en het hotel. 

Dag 2 GP CH 2.0

Vanwege de weersvoorspellingen werd het gebruikelijke programma omgegooid en zo stond er op dag twee een korte maar zware versie van de GP CH op het programma. Koersdirecteur Auke Broex had een voor sommige wielrenners zwaar onderontwikkelde competentie aan het benodigde functieprofiel toegevoegd: navigeren op je Garmin!

De koers bestond namelijk uit een uiterst gevarieerd parcours van meerdere grote en kleinere ronden. In 44 km werden maar liefst 750 hoogtemeters afgelegd: een echte klimkoers dus. Wouter zijn fiets was inmiddels voorzien van een nieuw stuur (hulde aan Cycles Jean Habets in Schin op Geul die dit klusje snel klaarde) zodat ook hij kon starten. 

Laatste instructies voor de koers, het zou nodig zijn.

Onder werkelijk apocalyptische weersomstandigheden werd de koers verreden: windkracht 4-5, bij zes graden en uiteraard heel veel regen… Navigeren bleek voor meerdere renners een bottleneck waarmee de kansen op een goed eindklassement verkeken werden. Een lekke band onderweg helpt ook niet, maar gelukkig kon Coen Emmer net weer aansluiten in zijn groepje. Uitslag was ditmaal: Caspar, Serge, en Romke als derde.

Op het middagprogramma stond voor velen een bezoek aan de Loorberg. Onder het genot van een  drankje, vlaai en erwtensoep was het goed toeven. De profs die de Volta Limburg Classic reden werden 2x live aangemoedigd en de dames van de Amstel (o.a. Renée van Hout & Rosan Koper) konden we in een warm café (foto onder) op de lokale zender in de tweede groep zien rijden. Top gedaan dames in dit beestenweer!

Dag 3: Aubel – Aubel

Om na afloop nog voldoende van de Ronde van Vlaanderen te kunnen zien werd gekozen voor een vroege start: om 9:30 uur zat bijna iedereen op de fiets. Helaas had was voorzitter Marcel Witte ziek geworden: een DNS voor hem. 

John Behrens kreeg zijn spullen niet op orde. Nadat hij eerst zijn voorderailleur op het grote blad hield via een steentje(!) gaf nu zijn achterderailleur de geest… hij moest helaas afhaken.

Ten slotte Mark Touwen: die had andere prioriteiten; zijn zoon moest die middag afzwemmen. Jammer voor hem want hij stond na dag 2 in de Top 10.

Sander Baars had zowel de eerste vertrekkende groep bij het Hotel als bij de beoogde vertrektijd gemist. Waarna door de wel tijdig aanwezige renners in Aubel na een kleine tien minuten blauwbekken (het zou niet boven de drie graden komen in de Ardennen) besloten werd te starten. Met een voorgift van vijftien minuten werden Wouter Spit, Wouter de Jonge en Jan van Herwijnen weggeschoten. Op vier minuten gevolgd door ex-winnaar van deze etappe Joos Franke, Jan Buisman, Peter Vermeulen en Michiel Verspuij.

Het was dus koud, de weg was nog nat en er moest in 75 km zo’n 1150 hoogtemeters overwonnen worden. Door de wat gehandicapte start (door materiaalproblemen kwamen de 3e en 4e startgroep veel later aan het vertrek) werd het aan de meet nooit echt spannend. Virtueel was het een ander verhaal: na afloop bleek het verschil kleiner dan ooit… De nummers 1 tm 7 zaten na bijna 2,5 uur koers binnen de minuut… 

Uitslag Dag 3, virtueel: 

  1. Caspar Hermans
  2. Pierre Deen 
  3. Auke Broex
  4. Wouter Spit
  5. Romke van der Weerd
  6. Jan van Herwijnen
  7. Coen Emmer

Na een warme douche was het vooral genieten van de strijd in de Ronde Vlaanderen en nagenieten van 3 prachtige dagen koers en gezelligheid. Over het weer gaan we het maar niet meer hebben… onderweg naar Amsterdam liet het zonnetje zich gelukkig weer zien.

Einduitslag:

Het mag duidelijk zijn dat Caspar Hermans de eindwinnaar werd, met Romke van der Weerdt (2e) en Serge van der Putten (3e) mee op het podium.

Daarachter een mooie groep subtoppers die qua punten dicht bij elkaar zat: Michael Breedt (4e), Pierre Deen (5e) en Auke Broex (6e). Voor de rest: zie de bijlage (klik).

Met veel dank aan de organisatie bestaande uit: koersdirecteur Auke Broex, COO Wouter de Jonge en CFO Romke van der Weerdt.

Reacties zijn gesloten.

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑