Hoogeveen had de schuinste kant

Het NK veldrijden is altijd een belevenis. Twee jaar geleden was het parcours voor 3/4 tot soms kniediep alleen te lopen, vorig jaar in Zaltbommel stonden delen onder water en was het veel lopen, en dit jaar zorgde de schuine kant voor de nodig ophef. Pas zondagmiddag keerde de rust terug, met veel verhalen en Junior Michiel Mouris op het podium.

Prelude
Zoals de organisatie zelf al trots verkondigde in interviews op de ‘socials’: wij hebben de schuine kant der schuine kanten. Daar was na de eerste officiële training op vrijdagmiddag geen woord van gelogen. Te meer dat het de dagen ervoor stevig had gevroren en juist op vrijdag begon met lichte dooi. Toplaagje zacht, daaronder de vorst, geen spoor te maken in de schuine kant om grip te krijgen. Voor veel (ACC) Masters althans was het na vrijdagmiddag over de top, aan de andere ‘kant’: als organisatie van een NK verkoop je een product, en dat moet ook wat te bieden hebben. Hoe dan ook, na dringend advies van o.a. UCI-commissaris Kistemaker werden de piketpaaltjes wat hoger gezet waardoor er een vlak berijd- en/of beloopbare strook ontstond. Daarna als nog de schuine diepte in. In de nacht naar zaterdag zette de dooi stevig door en begon het ook te regenen. Kortom, modder, modder en modder en het voorheen nog harde zand nu traag als stroop.

Verkenning op vrijdag. Jan van Herwijnen (wit) glibberend de lijnen zoekend op een nog half bevroren schuine kant.

Parcours
Terug naar het parcours dat rond de recreatieplas Nijstad geheel from scratch werd opgebouwd. Voor wie de livestream op zondag heeft gemist: na de brede startstrook doken de renners het weiland in dat gaandeweg de races steeds modderiger werd. De draai linksomhoog naar de enorm hoge dijk, lopen. Alleen op laatste stukje was de grond hard genoeg om naar het hoogste punt te fietsen. De duik rechts de diepte in, al dan niet lopen, gevolgd door dé schuine kant. Op zaterdag nog hoge insteek, zondag was het zacht genoeg om ook onderlangs te kunnen. Daarna via best berijdbare zand- en gras- en betonpassages het strand opdraaien. Water en zand, geen lekkere combi. Terug naar het weiland, brug over, en de steil de dijk op lopen. Via gemeen kort schuin kantje omlaag naar een verraderlijk steil bruggetje. Snelheid maken! Draaien over gras, twee balkjes en via exclusief aangelegde vlonders langs het viprestaurant. Stukje strand en dan recht omhoog de dijk opklauteren. Een laatste technisch modderstukjes en dan de draai naar de finish. Zeker NK-waardig.

De wedstrijden
Wie de startlijsten de dagen vooraf erbij pakte zag dat bij de Masters een handvol ‘ACC-namen’ van de andere clubs present tekenden. ACC te snel afgelopen? Nieuwe trend?

Michael Breedt mocht het bal openen. Masters 40+, zaterdagochtend 9.30 uur, beetje donker nog wie goed keek. De ingezette dooi kwam voor hem net te vroeg, modder vroeg te veel van zijn rug, en de conditie was ook al niet meer top. Geen compensatie dus. Hij hoopte op beter, maar plek 23 is zeker niet verkeerd.

De Nieuwelingen vrouwen met Maxime Takken. De zussen Takken kunnen uitstekend uit de voeten in de modder. Geen podium maar met een vierde plaats natuurlijk heel goed.

Masters 50+ dan. Had we vroeger M&M (zoek maar op), de laatste jaren is het B&D. Met één nationale koers in de benen, maar wel wekelijks hard labeur in de ACC gingen Auke Broex en Pierre Deen er vol voor. Auke was tot verbazing van de wat eerder opgeroepen Jan van Herwijnen als een raket uit de startblokken geschoten. Pierre had wat malheur in de beginfase. Kende Jan een vermoeide maar wel steady race (27e), Auke wist heel mooi op te schuiven naar plek 18 en werd daarmee door de jury beloond om de koers uit te rijden in dezelfde ronde als de winnaar. Pierre kwam nog sterk opzetten naar plek 23. Een nieuw concept is gemaakt: wekelijkse strijd in de ACC en daarna in topvorm toeslaan op het NK!

Quinten de Jong reed een hele goede race bij de Nieuwelingen eerstejaars, 21e. Gaan we vast vaker zien.

Stephan Scherpenisse moest bij de Amateurs zoals wel vaker op een NK strijdend in een massaal startveld. Sterk gereden weer naar plek 37. Jort de Boer liet eerder dit seizoen in de nationale crossen al zijn gezicht zien. Zo ook in Hoogeveen. Een zware strijd in het achterveld, plek 61. Stephans Cube schittert in dit GoPro filmverslag.

Hieronder Stephan rijdt de vlonder rondom het Vip-paviljoen af. Foto Tom Dragstra

De zondag met de hoofdacts. Roxanne Takken en Jente Koops maakten er een close race van bij de Junior vrouwen. Met wat minder wedstrijden in de benen reed Jente naar een hele mooie 7e plek. In de kleuren van haar nieuwe opleidingsploeg CC Pavé 76. Roxanne met een vijfde plek ook meer dan goed.
Jente na steile afzink. Foto Björn van der Schoot

De Amstel Junioren lieten zich het meest zien. Gelukkig, zij hebben de toekomst. Helaas een DNF voor Simon Müter en Vincent van Spijker. Thomas Landman en Fabio Valerio reden weer als vrienden voor het leven rond, plek 54 en 55.

Daarvoor vonden we Fitz Potter terug op de 39e plaats. Michiel Mouris wist dat de druk van het podium er lag. Dat maakte het extra zwaar voor hem. Hij maakte het waar, heel knap derde. Op de website van zijn ploeg schrijft hij: ‘Het was voor mij een heel mooi NK vandaag. Ik kwam eigenlijk vrij snel in de groep voor de winst. Hier ook echt wel mee kunnen doen, maar in de laatste ronde kwam ik net iets tekort om er meer uit te halen dan een 3de plek. Tevreden mee.’