Het Nederlands Clubkampioenschap Ploegentijdrit leverde dit jaar weer successen op voor De Amstel. Goud voor de Jeugdploeg! En een knappe derde plaats voor de Damesploeg. De Amstelrenners sloegen zich goed door de bij tijd en wijle heroïsche omstandigheden.
Het parcours: Biddinghuizen. Het weer: herfst!
De laatste jaren verandert er nog wel eens wat qua parcours en entourage. Na een aantal jaren in het centrum van Dronten en een paar keer in de omgeving van Dronten, werd er nu gestart vanuit het centrum van Biddinghuizen. Als je binnenkwam leek het een grote parkeerchaos, maar alles liep wonderwel steeds goed af. Het parcours was gecentreerd rond een grote N-weg in de polder die dit jaar helemaal verkeersvrij was en daardoor ideaal was voor lekker hard trappen. Hulde voor de organisatie. Hard trappen was wel nodig: de wind had overal vrij spel. Snelheden tot boven de 60 de ene kant op, de andere kant iets meer dan de helft, en bij zijwind was het hangen tegen de wind. In de ochtend veel regen, en daar had de Jeugd vooral mee te maken, in de middag was het droger, maar leek de wind nog wat meer toe te nemen. Kortom: zwaar!
De Amstel had het verder goed voor elkaar, want precies náást het startpodium werd het Amstel-kampement opgetrokken. Daar werd getacxt, nerveus gedaan voor de start en nagepraat.
Jeugd: Nederlands Kampioen!
De Jeugd deed het met Judah Gunnink, Grigori Ivakhov, Isaac Caderius en Arnau Egberts. Een mooi stel dat klaargestoomd door de begeleiding perfect op elkaar was ingespeeld (wonnen
niet voor niets vorige week al met voorsprong op Spaarnwoude). Mogelijk dat er nog meer details volgen. Maar voor hen het Wilhelmus (met de handen op beide kanten), de bloemen en het gevoel van de beste van Nederland te zijn! Gefeliciteerd! Als de redactie het goed heeft is het na 2014, 2015 en 2021, de vierde keer dat een Amstel-Jeugdploeg het goud pakt.
Dames: terug op het podium
De Amsteldames zijn de afgelopen jaren in wisselende samenstelling steeds medaillekandidaten geweest en soms winnaars (zoals in 2019 en 2023). Vrijwel vaste waarden zijn Rosan Koper en Marike Veldhuis en zij deden het nu met Elyse Schuyt, de op het laatst ingevlogen Mariël Mur en de locomotief, tempobeul en vrouw in vorm: Femke Markus.
Mariël en Marike hadden niet de goede benen die nodig waren en moesten in de beginfase de 
rest al laten gaan. Dat was even schakelen. Maar locomotief Femke reed onverstoord enorme beurten op kop. Femke is met haar Nederlandse graveltitel en goede Simac Ladies Tour in topvorm en trekt dat nog even door naar het NCK en het WK Gravel. Aerodynamisch en sterk. Rosan en Elyse hoefden “slechts” aan te haken en een enkel beurtje te doen. Dat was vooral voor Elyse (op gewone wegfiets) dieper dan diep gaan. Met zijn drieën reden ze naar de derde tijd. Ruim achter nummer 1, maar met podium (vorig jaar 6e) mag iedereen tevreden zijn. Er werd na afloop wel nog een kleine maaginhoud gelost. Maar dat mocht de pret niet drukken: de Amsteldames werden van onder de douche geplukt om snel naar de huldiging te gaan: brons is top!
De mannen-A-ploeg: telkens weer oefenen voor volgend jaar
Een mooie groep Amateurs aangevuld met een aantal los vaste hardrijders heeft de afgelopen weken weer lekker getraind op Oukoop. Maar nooit met Windkracht 6. De polder lag er dus heel anders bij dan Oukoop. Door een paar late verhinderingen bestond de ploeg uiteindelijk uit vijf man: Tim Schreurs, Lars Ruizendaal, Rienk Tuinhof, Jan Hummelink en de op het laatst ingevlogen Koos Jeroen Kers. Een mix van meer en minder ervaring.
Het was zaak om na de aanloopfase (met veel bochten) de rust te vinden op de lange polderwegen. Maar door de windvlagen, de verschillende windrichtingen en de snelheden was het nergens “rustig”. Rienk had dan ook wat moeite om goed uit de wind te zitten en na 10 km moest hij de rol lossen. Vier man dus over, en vooral op de smalle wegen met zijwind was dat niet eens erg. Maar tegenwind werden de beurten wel kort en was het afzien met vier.
Toch werd de optimale rit gereden waar iedereen zijn werk kon doen, en ook iedereen wel eens een kort slecht momentje had. Net binnen het uur werd de 45 kilometer afgeraffeld. Dat eindigde in een op zich keurige 23e plaats (in een veld van 46 ploegen). Vorig jaar was het 28e van de 44e, dus volgend jaar top 20?
Overallklassement: geen uitslag
De Amstel is er eigenlijk altijd bij in het overallklassement van de clubs die in alle categorieën aan de start stonden. Dit jaar niet: de Junioren en Nieuwelingen lieten het fors afweten tot teleurstelling van bestuur en begeleiding. Vorig jaar nog wel twee ploegen aan de start. Het NCK is immers de manier om van je septemberitus af te komen, het seizoen goed af te sluiten, met élkaar een prestatie neer te zetten (met sterke en minder sterke renners) en wat terug te doen voor je club. Dat is dus een verbeterpunt voor komend jaar.
Geef een reactie