Het is wel een beetje standaard voor de dinsdagavond, ontsnappingen genoeg maar tot succes leiden ze bijna nooit. De eerste voorwaarde voor succes is natuurlijk om met de goede renners weg te komen. De tweede is dat de achterblijvers de achtervolging laten aan degene die eigenlijk in de eerste groep had moeten zitten.
Dat eerste is al lastig, maar als er iets kenmerkend is voor de dinsdagavond dan is dat, dat er niet tactisch wordt gereden. Iedereen die het kan gaat achter iedere ontsnapping aan. Behoorlijk vermoeiend maar wel effectief omdat er altijd genoeg renners zijn voor de achtervolging. Gevolg is wel dat de snelheid van het peloton de hele koers varieert van krap 35 naar boven de 50.
Stan Nelissen mocht tegen het einde nog een paar ronden hopen dat er niet zou worden samengewerkt om hem te achterhalen maar dat was tevergeefs. Sander Boerkamp deed wat we van hem konden verwachten en won de sprint voor Romke van der Weerdt, Marcel Witte en Tom Wolters. Raul Woudstra staat nog steeds aan kop, maar Marcel Witte en Sander Boerkamp komen wel langzaam dichterbij. Veel komen en dan redelijk hoog eindigen is de beste tactiek.
De stand: klik.
